9-13 december

Vrijdag 9 december zijn we weer verder gereden langs de oostkust. Onderweg wilden we nog langs het strand lopen bij Friendly Beach, maar deze was die dag niet zo vriendelijk: we waaiden bijna uit onze schoenen. Dat werd dus een heel kort wandelingetje!
Het doel van die dag werd St Helens. Bij aankomst hebben we daar in het zonnetje gezeten en daarna het dorp verkend. Dat was niet veel, ook geen leuke pub, helaas. De volgende dag zijn we dan maar weer vertrokken.
Van alle Australische beesten hadden we de wombat nog niet gezien. Laat er nou op Tasmanie een camping zijn, waarvan ze in de advertentie zeggen dat er wombats zitten. Wij dus daarheen, naar Kenso, ongeveer 50 km onder Launceston. Hier was zelfs geen dorp te zien, alleen de camping en wat huizen. Maar we hebben wel de wombat gezien!
Het is een nachtdier en overdag zitten ze in de tunnels die ze graven. Op de camping hadden ze ook zo'n tunnel onder een stacaravan gemaakt. De eigenaars hadden er eerst van alles tegen proberen te doen, maar hebben uiteindelijk maar een stuk uit de behuizing van hun caravan gezaagd. Daar kwamen 's avonds na elkaar drie wombats uitzetten, pa, moe en een jong. Later hebben we er nog meer gezien. Ze waren flink groot en leken wat op een beertje. Missie geslaagd, dus volgende dag weer op pad!
Een toeristisch dagje, want we begonnen met het Platypus House en daarna Seahorse World in Beauty Point. In het Platypus House hebben we het vogelbekdier gezien en ook nog de echidna, een soort kruising tussen een egel en een miereneter. Deze hadden we al een paar keer in het wild gezien, maar voor de foto was dit wel handig:-). En het is ook familie van de platypus, zo schijnt hij bv. ook goed te kunnen zwemmen.
Bij Seahorse World waren er voornamelijk zeepaardjes. Het schijnt de enige kwekerij voor zeepaardjes in de wereld te zijn en ze verkopen de Australische zeepaardjes aan aquaria over de hele wereld. En hopen zo bij te dragen aan de bescherming van deze rare beestjes, waarbij de mannetjes de eieren in hun buik dragen.
Hierna gingen we op weg naar Cradle Mountain. Een groot gedeelte hebben we een toeristische route genomen door een ander NP, smalle weggetjes en heel veel bochten. Toen we bij de camping in Cradle Mountain aankwamen, bleken er alleen nog unpowered sites beschikbaar te zijn. Niet zo'n ramp en verder was er geen camping in de buurt, dus voor het eerst hadden we geen stroom in de hut.
Maar het werd koud! Laten we nu een kacheltje hebben (tot nu toe niet gebruikt), maar met een stekker eraan. Hadden we hem eindelijk eens nodig, konden we hem niet gebruiken! Om 16u zaten we al met de thermoshirts aan.
's Nachts was het niet leuk meer: sokken, lange broek, t-shirt en fleece aan en nog hadden we het koud! De volgende dag zijn we nog even het park in geweest voor een wandeling en om de zuiverste lucht ter wereld nog wat langer in te ademen.
Daarna zijn we doorgereden naar de Westkust, Strahan. Staat ook bekend om de koudere temperatuur, maar gelukkig viel dat, in vergelijking met Cradle, erg mee. Wel het kacheltje even aangehad 's avonds, nu kon het tenminste.
Dinsdag 13-12 hebben we rustig aangedaan. Eerst naar de oceaankust geweest met een erg ruige zee en wat in en rond het dorp gewandeld. Aan het eind van de middag naar een theaterstuk geweest, wat al sinds 1996 hier (en daarvoor vanaf 1984 in Hobart) gespeeld wordt. Was erg leuk, heel kleinschalig, met een actieve rol voor het publiek: ze zouden volle tenten op de Parade trekken:-). Ook wel weer koud, doordat de tribunes precies op de wind stonden. Maar verder was het de hele middag droog met regelmatig zon, dus we mogen niet klagen...